Unha caquiña demasiado grande para unha ovella tan pequena.....¿¿non si??....pero é que en Santiago, as veces, as proporcions son subxectivas e o que para alguns parece inmenso, para outros non resulta ser máis que unha mingurria...todo depende dos ollos cos q se mire...
Sempre hai que mirar antes de sentarse...nunca se sabe quen estivo antes ahi sentado e que regaliño pudo deixar ali para nos...jiji..
Esta caquiña, que quedou perdidiña por algunha rua de Santiago de Compostela nunha noite de borrachera, tiña un colega ó que algún desalmado tapou cunha mesaxe indescifrable....co bonito que estaba...
Esta naceu en Barcelona....é que é unha cidade que inspira pa estas cousas
No hay comentarios:
Publicar un comentario